SEDEF ÇİÇEĞİ ( Kesinlikle Okumalısınız )

[mehmet ali]

Mahkeme salonunda, seksenlerindeki yaşlı çiftin durumu içler acısıydı. Adam inatçı bakışlarla suskun, Nine'nin ağlamaktan iyice çukurlaşmış  gözleri ve keskin çizgileriyle bıkkın bakışları  süzüyordu etrafını...Ve
        Hakimin tokmak sesiyle sustu uğultu ve tok sesiyle, sözü yaşlı kadına   verdi, hakim...

      'Anlat teyze neden boşanmak istiyorsun...?'

       Yaşlı kadın derin bir nefes çektikten sonra baş örtüsüyle ağzını aralayıp,  kısılmış sesiyle konuşmaya başladı...

      ' Bu herif yetti gari, 50 yıldır bezdirdi hayattan...'

       Sonra uzunca bir sessizlik hakim oldu mahkeme salonunda... Sessizlik bu tür haberleri her gün manşet yapan gazetecilerden birinin flaşıyla bozuldu, kimbilir nasıl bir manşet atacaklardı, yaşanmış 50 yılın ardından...
       Çok sayıda gazeteci izliyordu davayı, kadın neler diyecekti..Herkes onu
dinliyordu.. Yaşlı kadının gözleri doldu...Ve devam etti...

       'Bizim bir sedef çiçeği vardı, çok sevdiğim...O bilmez...50 yıl önceydi.. O çiçeği bana verdiği çiçeklerin arasından   kopardığım bir yaprağı tohumlamıştım, öyle büyüttüm.. Yavrumuz olmadı,
onları yavrum bildim... Bir süre sonra çiçek kurumaya başladı. O zamanadak adadım... Her gece güneş açmadan önce bir tas suyla suluycam onu  diye... İyi gelirmiş dedilerdi... 50 yıl oldu, bu herif bir gece kalkıp   bir kere de bu çiçeği ben sulayım  demedi...  Taki  geçen geceye kadar... O gece takatim kesilmiş..uyuyakalmışım... Ben böyle bir adamla   50 yıl geçirdim... Hayatımı, umudumu her şeyimi verdim... Ondan hiçbir şey  göremedim.. Bir kerecik olsun, benim bildiğim görevlerden birisini
yapmasını bekledim.... Onsuz daha iyiyim, yemin ederim.'

        Hakim, yaşlı adama dönerek ;

       'Diyeceğin bir şey var mı baba' dedi.
       Yaşlı adam bastonla zor yürüdüğü kürsüye, o ana kadar suçlanmış olmanın   utangaçlığını hissettiren yüz ifadesiyle hakime yöneldi.
       'Askerliğimi, reisicumhur köşkünde bahçevan olarak yaptım, o bahçenin  görkemli görünümüyle büyümesi için emeklerimi verdim... Fadimemi de orada   tanıdım... Sedefleri de... Ona en güzel çiçeklerden büketler verdim...  O çiçeklerle doludur bahçesi... Kokusuna taptığım perişan eder
yüreğimi...   İlk Evlendiğimiz günlerin birinde boyun ağrısından onu hekime   götürdüm... Hekim çok uzun süre uyanmadan yatarsa boynundaki kireç  sertleşir, kötüleşir dedi.. Her gece uykusunu bölüp, uyansın, gezinsin dedi... Hekimi pek dinlemedi, bizim hatun...lafım geçmedi... O günlerde
tesadüf bu çiçek kurudu... Ben ona gece sularsan geçer dedim.. Adak  dilettim... Her gece onu uyandırdım. Ve onu seyrettim... O sevdiğim kadının yavrusu bildiği çiçekleri sularken seyrettim... Her gece o çiçek  ben oldum... Sanki... Ona bu yüzden tapabilirdim...' dedi adam o yaştaki  bir adamdan beklenmeyecek ifadelerle...

'Her gece O yattıktan sonra uyandım... Saksıdaki suyu boşalttım... Sedef
gece sulanmayı sevmez, hakim bey.. Geçen gece de... Yaşlılık.. Ben de
uyanamadım.. Uyandıramadım... Çiçek susuz kalırdı amma , kadınımın boynu
yine azabilirdi... Suçlandım.. Sesimi çıkartamadım...'

O an Mahkeme salonunda her şey sustu.

[hak aşığı]

Teşekkür ederim ALLAH razı olsun.

[kervan]

  emeginize  saglık  rabbim  razı  olsun  güzel  paylasımınız  icin