Babadan Bebeğine Mektup

[mehmet ali]

Yarın, yedi buçuk yaşındaki oğlunun doğum günüydü. Baba, dünya tatlısı minik oğlu için ne yapması gerektiğini uzun uzun düşündü, önce, özene bezene bir mektup yazmaya karar verdi. Sonra, "Ne özenmesi? Süslü cümleler aramaya ne gerek var? İçinden geleni yaz" dedi kendi kendine...

Günlük iş koşuşturması hafiflediğinde, işyerindeki çalışma masasının üstüne bembeyaz kâğıdı koyup kalemi eline aldı. "El yazısıyla mektup yazmayalı ne kadar çok zaman geçmiş" diye düşündü.

"Canım gözbebeğim,

Kardeşin duymasın ama ilk kez bu özel gün için, sana torpil yapacağım minik aslanım. Seni daha çok özlüyorum! Hani, o küçük kollarını ardına kadar açıp, Baba, seni işte bu kadar se­viyorum demen gibi, ben de kollarımla dünyayı kucaklayacak kadar açmak isterim, ben de seni bu kadar seviyorum demek için...

Yaptığımız bilek güreşlerini özledim evlat... Yo yo, inan ki sen daha güçlü olduğun için kazandın hep... Ben mahsustan sana yenilmedim!

Benim doğum günümde yaptığın fedakârlığı hatırlıyor mu­sun yavrum? Hani dedenin sana aldığı ve senin çok sevdiğin badem şekerini yememiş, 'Babam gelince ona vereceğim' deyip uyuyakalmıştın. Bu hareketinle bana bir iyilik yapmak yerine içimi acıttığını nereden bilecektin?

Ne çok planımız vardı birlikte... Maça gidecektik, memleke­timize gidecektik, Hindistan'a gidecektik... Bir türlü olmadı.

Şimdi, senin doğum gününde hatırladığım şeye bakar mı­sın oğlum; Bir gün, 'Yine geç mi geleceksin baba? diye sorup, sonra o tatlı yüzüne yerleşen hüzünle, 'Olsun uyumayacağım, bekleyeceğim seni' deyişin canlanıyor gözümün önünde... Uyu bebeğim, uyu meleğim, sen uyu... Çünkü yanına ne zaman ge­leceğimi ben de bilmiyorum.

Baban..."

Ertesi gün mektubu götürüp, birkaç damla gözyaşıyla top­rağını ıslattığı sevgili oğlunun mezarına gömdü

[hak aşığı]

Teşekkür ederim Allah razı olsun

[mehmet ali]

Allah razı olsun

[kervan]

   emeginize  saglık  rabbim  razı  olsun  güzel  paylasımınız  icin