Ilahi-Ezgi - Manevi Dünyanız
Ilahi-Ezgi.com Genel => Forum Dışı Paylaşımlar => Hikaye ve Makaleler => Konuyu başlatan: KurbanAmca - 30 Haziran 2010, 10:10:54
Hafızanın İhtişamı
"Yavuz Sultan Selim Han zamanında bir şair yeni yazdığı şiirini pek beğenmiş ve sultana okumak istemiş.Tabii o zamanlar gerçek sanatkâra çok kıymet verildiği için, kısa zamanda huzura kabul edilmiş.Selim Han'ın yanında Hasan Can ve diğer vezirler de varmış.Şair zat, heyacandan sesi titreyerek şiirini okumuş bitirmiş,sonra da padişaha bakmış.Yavuz Selim Han hiç tereddüt etmeden:"Ama ben bu şiiri biliyorum." deyince ,adamcağız şaşırmış."Nasıl olur efendim,bu şiiri ben yazdım ve ilk defa burada okuyorum."İstersen bir de ben okuyayım."demiş padişah."Siz bilirsinisiz."
Selim Han gerçekten teklemeksizin adamın az evvel okuduğu şiirin aynısını okumuş .Adam şaşkınlıklar içindeyken bu sefer Hasan Can atılmış:"Bu şiiri ben de biliyorum sultanım."demiş,"Destur verirseniz ben de okuyayım."
O da okumuş. Sonra hemen yanındaki vezir ve diğerleri de sırayla okumuşlar.Böylece huzurda şiiri okuyan on kişi çıkmış.Şair ne yapacağını şaşırmış."Nasıl oluyor anlayamıyorum efendim.Ama bu şiiri gerçekten ben yazdım." diye kendini savunmaya çalışmış.
Neyse ki sonradan gerçeği anlatıp,adamcağızın gönlünü almışlar.Padişahın duyduğunu bir seferde ezberlediğini,Hasan Can'ın iki ve diğerlerinin de sırayla artan sayılarda ezberleyebildiklerini söylemişler.Böylece şair de rahatlamış. "
Maşallah... bunu okuyunca benim hiç hafızm olmadığına karar verdim...
hiç ezberim yok :'( :'( :'(
emeginize saglık rabbim razı olsun güzel paylasımınız icin
Teşekkürler